អ្នកគ្រូ! តើអ្នកគ្រូកំពុងគិតពីអ្វី? ខ្ញុំឆ្ងល់ណាស់! អ្នកគ្រូខឹងនឹងខ្ញុំឬ? ខ្ញុំចង់តែសួរអ្នកគ្រូ... តែខ្ញុំមិនហ៊ានទេ បានត...
អ្នកគ្រូ! តើអ្នកគ្រូកំពុងគិតពីអ្វី?
ខ្ញុំឆ្ងល់ណាស់! អ្នកគ្រូខឹងនឹងខ្ញុំឬ?
ខ្ញុំចង់តែសួរអ្នកគ្រូ... តែខ្ញុំមិនហ៊ានទេ បានត្រឹមតែគិតប៉ុណ្ណឹង។
អ្នកគ្រូ! ខ្ញុំតែងតែមានអារម្មណ៍ថា អ្នកគ្រូជាមនុស្សម្នាក់ដែលជិតស្និទ្ធនឹងខ្ញុំ។ ពេលខ្លះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា អ្នកគ្រូជាសមាជិកម្នាក់ដែរក្នុងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរថា ហេតុអ្វីខ្ញុំមានអារម្មណ៍បែបនេះ?
ខ្ញុំភ័យ... ខ្ញុំខ្លាច... ខ្លាចអ្វីៗនឹងប្រែប្រួល។ ខ្ញុំខ្លាចថ្ងៃណាមួយអ្នកគ្រូប្រែជាស្អប់ខ្ញុំ។ អ្នកគ្រូ! ប្រាប់មកថានឹងមិនស្អប់ខ្ញុំ... សន្យាបានទេថានឹងមិនស្អប់ខ្ញុំ?
អ្នកគ្រូ! បើអ្នកគ្រូខឹងនឹងខ្ញុំ ប្រាប់ខ្ញុំមកឲ្យខ្ញុំបានដឹងផង។ ខ្ញុំមិនចង់ឃើញអ្នកគ្រូជ្រុះបាត់នូវស្នាមញញឹមបែបហ្នឹងទេ។ ខ្ញុំចង់ឃើញស្នាមញញឹមរបស់អ្នកគ្រូ។ សង្ឃឹមថា អ្នកគ្រូប្រាកដជាយល់ពីទឹកចិត្តគោរពស្រលាញ់របស់ខ្ញុំចំពោះអ្នកគ្រូ។
ថ្ងៃដំបូងដែលខ្ញុំផ្ញើសារទៅអ្នកគ្រូ... អ្នកគ្រូនៅចាំទេ? ពេលនោះគឺជាពេលដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ពិបាកខ្លាំងណាស់, ទុក្ខសោក ឯកោ ដែលពិបាកនឹងពណ៌នា។ ខ្ញុំសរសេរសារផ្ញើទៅអ្នកគ្រូដោយគ្មានខ្វល់ពីអ្វីទាំងអស់ ហាក់ដូចជាអ្នកគ្រូជិតស្និទ្ធនឹងខ្ញុំណាស់អ៊ីចឹង។ ខ្ញុំនិយាយរឿងប្រាប់អ្នកគ្រូជាមួយនឹងអារម្មណ៍ដ៏សែនកក់ក្ដៅ។ ពេលនោះ ខ្ញុំរកគិតអ្វីមិនចេញទេ បែរជានឹកឃើញចង់ផ្ញើសារទៅអ្នកគ្រូទៅវិញ។
អ្នកគ្រូ គ្រាន់តែឃើញសារខ្ញុំភ្លាម តបសារខ្ញុំយ៉ាងប្រញាប់។ អ្នកគ្រូសួរពីនេះពីនោះ យកចិត្តទុកដាក់នឹងខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង។ អ្នកគ្រូនៅតបសាររបស់ខ្ញុំដល់យប់ជ្រៅ។ អ្នកគ្រូបារម្ភពីខ្ញុំ។ អ្នកគ្រូប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំជាមនុស្សរឹងមាំ ខ្ញុំអាចដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនោះបាន។ អ្នកគ្រូប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំមិនឯកាទេ ខ្ញុំមានអ្នកគ្រូដែលនៅជួយលើកទឹកចិត្ត។
អ្នកគ្រូដឹងទេថា ពេលនោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? ជីវិតដែលគ្របដោយទុក្ខសោក ត្រូវបានត្រឡប់មកជាស្រស់ញញឹមជាបណ្ដើរៗ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅណាស់។ ខ្ញុំប្រាប់ខ្លួនឯងថា ខ្ញុំមិនឯកាទេ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា អ្នកគ្រូកំពុងអោបខ្ញុំ ហើយស្ដាប់ពាក្យគ្រប់ម៉ាត់ដែលកប់ក្នុងចិត្តខ្ញុំអស់ជាយូរ។ ខ្ញុំសន្យានឹងខ្លួនឯងថា មិនឲ្យអ្នកគ្រូខកសង្ឃឹមនឹងខ្ញុំទេ។ ទីបំផុត ខ្ញុំក៏ធ្វើវាបាន។
អ្នកគ្រូនៅតែបារម្ភពីខ្ញុំ។ អ្នកគ្រូនៅឆ្លៀតផ្ញើវីដេអូកំប្លែងឲ្យខ្ញុំមើល ហើយប្រាប់ឲ្យខ្ញុំញញឹមឡើង។ អ្នកគ្រូជាមនុស្សល្អណាស់!
យប់នេះ អ្នកគ្រូសួរខ្ញុំដូចចម្លែកណាស់។ ខ្ញុំមិនដឹងទេថា អ្នកគ្រូកំពុងគិតអ្វី? ខ្ញុំពិតជាចង់ដឹងណាស់។
អ្នកគ្រូថា អ្នកគ្រូជឿខ្ញុំ។ ខ្ញុំឆ្ងល់ណាស់ថា ហេតុអ្វីត្រូវជឿឬមិនជឿនោះ?
អ្នកគ្រូ! ខ្ញុំចង់តែហោះទៅក្បែរអ្នកគ្រូ ហើយសួរអ្នកគ្រូឲ្យអស់សេចក្ដី។ ខ្ញុំចង់តែរំលាយខ្លួនឲ្យក្លាយជាខ្យល់ រសាត់ទៅក្បែរអ្នកគ្រូ ហើយចាំស្ដាប់មើលថាអ្នកគ្រូកំពុងគិតពីអ្វី...។
អ្នកគ្រូ! ខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវសរសេរអ្វីទៀតទេ...។
អ្នកគ្រូ! ខ្ញុំចង់ឃើញស្នាមញញឹមរបស់អ្នកគ្រូ ចង់ឃើញអ្នកគ្រូសើច...
ដោយសេចក្ដីគោរពស្រលាញ់
រង្សី
ខ្ញុំឆ្ងល់ណាស់! អ្នកគ្រូខឹងនឹងខ្ញុំឬ?
ខ្ញុំចង់តែសួរអ្នកគ្រូ... តែខ្ញុំមិនហ៊ានទេ បានត្រឹមតែគិតប៉ុណ្ណឹង។
អ្នកគ្រូ! ខ្ញុំតែងតែមានអារម្មណ៍ថា អ្នកគ្រូជាមនុស្សម្នាក់ដែលជិតស្និទ្ធនឹងខ្ញុំ។ ពេលខ្លះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា អ្នកគ្រូជាសមាជិកម្នាក់ដែរក្នុងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរថា ហេតុអ្វីខ្ញុំមានអារម្មណ៍បែបនេះ?
ខ្ញុំភ័យ... ខ្ញុំខ្លាច... ខ្លាចអ្វីៗនឹងប្រែប្រួល។ ខ្ញុំខ្លាចថ្ងៃណាមួយអ្នកគ្រូប្រែជាស្អប់ខ្ញុំ។ អ្នកគ្រូ! ប្រាប់មកថានឹងមិនស្អប់ខ្ញុំ... សន្យាបានទេថានឹងមិនស្អប់ខ្ញុំ?
អ្នកគ្រូ! បើអ្នកគ្រូខឹងនឹងខ្ញុំ ប្រាប់ខ្ញុំមកឲ្យខ្ញុំបានដឹងផង។ ខ្ញុំមិនចង់ឃើញអ្នកគ្រូជ្រុះបាត់នូវស្នាមញញឹមបែបហ្នឹងទេ។ ខ្ញុំចង់ឃើញស្នាមញញឹមរបស់អ្នកគ្រូ។ សង្ឃឹមថា អ្នកគ្រូប្រាកដជាយល់ពីទឹកចិត្តគោរពស្រលាញ់របស់ខ្ញុំចំពោះអ្នកគ្រូ។
ថ្ងៃដំបូងដែលខ្ញុំផ្ញើសារទៅអ្នកគ្រូ... អ្នកគ្រូនៅចាំទេ? ពេលនោះគឺជាពេលដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ពិបាកខ្លាំងណាស់, ទុក្ខសោក ឯកោ ដែលពិបាកនឹងពណ៌នា។ ខ្ញុំសរសេរសារផ្ញើទៅអ្នកគ្រូដោយគ្មានខ្វល់ពីអ្វីទាំងអស់ ហាក់ដូចជាអ្នកគ្រូជិតស្និទ្ធនឹងខ្ញុំណាស់អ៊ីចឹង។ ខ្ញុំនិយាយរឿងប្រាប់អ្នកគ្រូជាមួយនឹងអារម្មណ៍ដ៏សែនកក់ក្ដៅ។ ពេលនោះ ខ្ញុំរកគិតអ្វីមិនចេញទេ បែរជានឹកឃើញចង់ផ្ញើសារទៅអ្នកគ្រូទៅវិញ។
អ្នកគ្រូ គ្រាន់តែឃើញសារខ្ញុំភ្លាម តបសារខ្ញុំយ៉ាងប្រញាប់។ អ្នកគ្រូសួរពីនេះពីនោះ យកចិត្តទុកដាក់នឹងខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង។ អ្នកគ្រូនៅតបសាររបស់ខ្ញុំដល់យប់ជ្រៅ។ អ្នកគ្រូបារម្ភពីខ្ញុំ។ អ្នកគ្រូប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំជាមនុស្សរឹងមាំ ខ្ញុំអាចដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនោះបាន។ អ្នកគ្រូប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំមិនឯកាទេ ខ្ញុំមានអ្នកគ្រូដែលនៅជួយលើកទឹកចិត្ត។
អ្នកគ្រូដឹងទេថា ពេលនោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? ជីវិតដែលគ្របដោយទុក្ខសោក ត្រូវបានត្រឡប់មកជាស្រស់ញញឹមជាបណ្ដើរៗ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅណាស់។ ខ្ញុំប្រាប់ខ្លួនឯងថា ខ្ញុំមិនឯកាទេ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា អ្នកគ្រូកំពុងអោបខ្ញុំ ហើយស្ដាប់ពាក្យគ្រប់ម៉ាត់ដែលកប់ក្នុងចិត្តខ្ញុំអស់ជាយូរ។ ខ្ញុំសន្យានឹងខ្លួនឯងថា មិនឲ្យអ្នកគ្រូខកសង្ឃឹមនឹងខ្ញុំទេ។ ទីបំផុត ខ្ញុំក៏ធ្វើវាបាន។
អ្នកគ្រូនៅតែបារម្ភពីខ្ញុំ។ អ្នកគ្រូនៅឆ្លៀតផ្ញើវីដេអូកំប្លែងឲ្យខ្ញុំមើល ហើយប្រាប់ឲ្យខ្ញុំញញឹមឡើង។ អ្នកគ្រូជាមនុស្សល្អណាស់!
យប់នេះ អ្នកគ្រូសួរខ្ញុំដូចចម្លែកណាស់។ ខ្ញុំមិនដឹងទេថា អ្នកគ្រូកំពុងគិតអ្វី? ខ្ញុំពិតជាចង់ដឹងណាស់។
អ្នកគ្រូថា អ្នកគ្រូជឿខ្ញុំ។ ខ្ញុំឆ្ងល់ណាស់ថា ហេតុអ្វីត្រូវជឿឬមិនជឿនោះ?
អ្នកគ្រូ! ខ្ញុំចង់តែហោះទៅក្បែរអ្នកគ្រូ ហើយសួរអ្នកគ្រូឲ្យអស់សេចក្ដី។ ខ្ញុំចង់តែរំលាយខ្លួនឲ្យក្លាយជាខ្យល់ រសាត់ទៅក្បែរអ្នកគ្រូ ហើយចាំស្ដាប់មើលថាអ្នកគ្រូកំពុងគិតពីអ្វី...។
អ្នកគ្រូ! ខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវសរសេរអ្វីទៀតទេ...។
អ្នកគ្រូ! ខ្ញុំចង់ឃើញស្នាមញញឹមរបស់អ្នកគ្រូ ចង់ឃើញអ្នកគ្រូសើច...
ដោយសេចក្ដីគោរពស្រលាញ់
រង្សី
COMMENTS