ខ្ញុំយកសៀវភៅនេះមកអានកាលពីល្ងាចម្សិលមិញ។ ខ្ញុំអានសៀវភៅនេះចប់ទាំងអារម្មណ៍មិនជាប់កាយ។ មិនដឹងជាស្អី! រាល់លើកឲ្យតែថាអា...
ខ្ញុំយកសៀវភៅនេះមកអានកាលពីល្ងាចម្សិលមិញ។ ខ្ញុំអានសៀវភៅនេះចប់ទាំងអារម្មណ៍មិនជាប់កាយ។ មិនដឹងជាស្អី! រាល់លើកឲ្យតែថាអានស្នាដៃអ្នកនិពន្ធរូបនេះ គឺចំពេលដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍បែបហ្នឹងរហូត។
ចុងឆ្នាំនេះ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តហើយថា ខ្ញុំផ្អាកអានសៀវភៅសិន ដើម្បីយកពេលវេលារៀបចាំ Blog ថ្មីមួយទៀត។ ប្រាប់ត្រង់ទៅចុះ! បន្ទាប់ពីដំណាច់ឆ្នាំនេះទៅ ខ្ញុំគ្មានវត្តមាននៅ ទីនេះ ទៀតទេ។ ខ្ញុំកំពុងរៀបចំ Blog ថ្មីមួយទៀត ដោយលាក់ពីអត្តសញ្ញាណពិត បង្ហាញត្រឹមតែ នាមប៉ាកកា ប៉ុណ្ណោះ។
ដូចនិយាយមុននេះអ៊ីចឹងថា ខ្ញុំសម្រេចចិត្តផ្អាកអានសៀវភៅហើយសម្រាប់ឆ្នាំនេះ។ តែការពិតមិនដូចជាការគិតទុកនោះទេ។ ខ្ញុំបានឃើញសៀវភៅនេះនៅនឹងធ្នើរ "New Arrivals" ក្នុងបណ្ណាល័យសាលា។ ភ្លាមនោះខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តថាបន្តអានសៀវភៅនេះមួយក្បាលទៀត។ ហាស! ហាស! ខ្ញុំនេះពិតជាសាវាមែនតែម្ដងហើយ។
សៀវភៅ «មាលតី» នេះមានកម្រាស់ទំព័រតិចជាងសៀវភៅ «ខែតូច» ដែលជាស្នាដៃដំបូងរបស់អ្នកនិពន្ធ ហេង រស្មី នេះដែរ។ សៀវភៅនេះនៅតែបន្តរៀបរាប់ពីប្រធានបទដដែលស្រដៀងគ្នាទៅហ្នឹងសេចក្ដីក្នុងសៀវភៅ «ខែតូច» ដែរ។ មានភាពប្លែកខ្លះ ដោយអ្នកនិពន្ធបានបង្ហាញកាលអាកាសបានច្រើននិងច្បាស់លាស់ជាងមុន។ ជាការកត់សម្គាល់របស់ខ្ញុំ ក្នុងសៀវភៅនេះឃើញមានប្រើពាក្យ «ខ្ញុំ» «អូន» និង «កវី» ក្នុងទំនងដែលអ្នកនិពន្ធហៅតួអង្គខ្លួនឯង។
ជារួម ខ្ញុំនៅតែកោតសរសើរទេពកោសល្យដ៏ល្អវិសេសរបស់អ្នកនិពន្ធវ័យក្មេងរូបនេះ។ មានឃ្លាឃ្លោងខ្លះ ធ្វើឲ្យដក់ជាប់ក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ហើយធ្វើឲ្យខ្ញុំគិតថា អ្នកនិពន្ធរូបនេះពិតជាពូកែរកទំនុកសរសេរណាស់។ អាចនិយាយបានថា ទោះជាឲ្យខ្ញុំដេកគិតបួន-ដប់យប់ ក៏មិនអាចរកនឹងឃើញឃ្លាឃ្លោងដ៏មានអត្ថន័យទាំងនេះដែរ។
អូ! អត្ថបទខ្លះនៅខ្ញុំសៀវភៅនេះ ខ្ញុំមិនអាចសន្និដ្ឋានបានទេថា អ្នកនិពន្ធសរសេរឡើងជាបទអ្វី។ ដំបូង គិតចង់ផ្ញើសារសួរគាត់ដែរ តែមិនចង់រំខានគាត់។ ណ្ហើយ! រក្សាចម្ងល់នេះតទៅទៀតចុះ...។ តាមខ្ញុំគិត អត្ថបទនោះមិនមែនជាសាច់កំណាព្យសុទ្ធនោះទេ ប្រហែលជាទំនុកច្រៀងទៅវិញទេ។
ប៉ុណ្ណឹងចុះ! ទេ! មុននឹងបញ្ចប់ សូមអរគុណបងស្រី Say Tola ដែលបានយកសៀវភៅនេះមកដាក់ក្នុងបណ្ណាល័យ។ សូមអរគុណបងស្រីចំពោះទឹកចិត្តចែករំលែកនេះ។
កំណត់សម្គាល់
សៀវភៅនេះមាននៅក្នុងបណ្ណាល័យ PUC
លេខកូដ៖ PL 4328.65 H35 2018
ចុងឆ្នាំនេះ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តហើយថា ខ្ញុំផ្អាកអានសៀវភៅសិន ដើម្បីយកពេលវេលារៀបចាំ Blog ថ្មីមួយទៀត។ ប្រាប់ត្រង់ទៅចុះ! បន្ទាប់ពីដំណាច់ឆ្នាំនេះទៅ ខ្ញុំគ្មានវត្តមាននៅ ទីនេះ ទៀតទេ។ ខ្ញុំកំពុងរៀបចំ Blog ថ្មីមួយទៀត ដោយលាក់ពីអត្តសញ្ញាណពិត បង្ហាញត្រឹមតែ នាមប៉ាកកា ប៉ុណ្ណោះ។
ដូចនិយាយមុននេះអ៊ីចឹងថា ខ្ញុំសម្រេចចិត្តផ្អាកអានសៀវភៅហើយសម្រាប់ឆ្នាំនេះ។ តែការពិតមិនដូចជាការគិតទុកនោះទេ។ ខ្ញុំបានឃើញសៀវភៅនេះនៅនឹងធ្នើរ "New Arrivals" ក្នុងបណ្ណាល័យសាលា។ ភ្លាមនោះខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តថាបន្តអានសៀវភៅនេះមួយក្បាលទៀត។ ហាស! ហាស! ខ្ញុំនេះពិតជាសាវាមែនតែម្ដងហើយ។
សៀវភៅ «មាលតី» នេះមានកម្រាស់ទំព័រតិចជាងសៀវភៅ «ខែតូច» ដែលជាស្នាដៃដំបូងរបស់អ្នកនិពន្ធ ហេង រស្មី នេះដែរ។ សៀវភៅនេះនៅតែបន្តរៀបរាប់ពីប្រធានបទដដែលស្រដៀងគ្នាទៅហ្នឹងសេចក្ដីក្នុងសៀវភៅ «ខែតូច» ដែរ។ មានភាពប្លែកខ្លះ ដោយអ្នកនិពន្ធបានបង្ហាញកាលអាកាសបានច្រើននិងច្បាស់លាស់ជាងមុន។ ជាការកត់សម្គាល់របស់ខ្ញុំ ក្នុងសៀវភៅនេះឃើញមានប្រើពាក្យ «ខ្ញុំ» «អូន» និង «កវី» ក្នុងទំនងដែលអ្នកនិពន្ធហៅតួអង្គខ្លួនឯង។
ជារួម ខ្ញុំនៅតែកោតសរសើរទេពកោសល្យដ៏ល្អវិសេសរបស់អ្នកនិពន្ធវ័យក្មេងរូបនេះ។ មានឃ្លាឃ្លោងខ្លះ ធ្វើឲ្យដក់ជាប់ក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ហើយធ្វើឲ្យខ្ញុំគិតថា អ្នកនិពន្ធរូបនេះពិតជាពូកែរកទំនុកសរសេរណាស់។ អាចនិយាយបានថា ទោះជាឲ្យខ្ញុំដេកគិតបួន-ដប់យប់ ក៏មិនអាចរកនឹងឃើញឃ្លាឃ្លោងដ៏មានអត្ថន័យទាំងនេះដែរ។
អូ! អត្ថបទខ្លះនៅខ្ញុំសៀវភៅនេះ ខ្ញុំមិនអាចសន្និដ្ឋានបានទេថា អ្នកនិពន្ធសរសេរឡើងជាបទអ្វី។ ដំបូង គិតចង់ផ្ញើសារសួរគាត់ដែរ តែមិនចង់រំខានគាត់។ ណ្ហើយ! រក្សាចម្ងល់នេះតទៅទៀតចុះ...។ តាមខ្ញុំគិត អត្ថបទនោះមិនមែនជាសាច់កំណាព្យសុទ្ធនោះទេ ប្រហែលជាទំនុកច្រៀងទៅវិញទេ។
ប៉ុណ្ណឹងចុះ! ទេ! មុននឹងបញ្ចប់ សូមអរគុណបងស្រី Say Tola ដែលបានយកសៀវភៅនេះមកដាក់ក្នុងបណ្ណាល័យ។ សូមអរគុណបងស្រីចំពោះទឹកចិត្តចែករំលែកនេះ។
កំណត់សម្គាល់
សៀវភៅនេះមាននៅក្នុងបណ្ណាល័យ PUC
លេខកូដ៖ PL 4328.65 H35 2018
COMMENTS