ល្ងាចនេះទំនេរ... គ្មានអ្វីក្រៅពីរឿងអត់ប្រយោជន៍ទៀតនោះទេ។ និយាយពីអ្វីទៅ? អ្នកស្រីប្រធាន! ហាស! អ្នកស្រីប្រធាន ពាក់អាវពណ...
ល្ងាចនេះទំនេរ...
គ្មានអ្វីក្រៅពីរឿងអត់ប្រយោជន៍ទៀតនោះទេ។
និយាយពីអ្វីទៅ? អ្នកស្រីប្រធាន!
ហាស! អ្នកស្រីប្រធាន ពាក់អាវពណ៌លឿងពីរ-បីថ្ងៃជាប់គ្នាហើយ។ មិនមែនតែអាវទេ ម្សិលមិញកាន់សៀវភៅក៏ពណ៌លឿងដែរ។ កុំព្យូទ័រក៏លឿង អាវក៏លឿង សៀវភៅក៏លឿង លឿងមួយចប់តែម្ដងហើយ អ្នកស្រីប្រធាន។ តែទោះជាយ៉ាងណា ខ្ញុំនៅតែនិយាយថា អ្នកស្រីប្រធានពិតជាស្អាតគួរឲ្យស្រលាញ់ណាស់។ ស្រលាញ់ជាងគេ គឺមុខមូលមានមន្តស្នេហ៍ ញញឹមម្ដងៗស្រស់ស្អាតមែនទែន។
មកដល់ត្រឹមនេះ ខ្ញុំលែងចង់សរសេរបន្តទៀតហើយ...។ គួរឲ្យស្ដាយ! ស្ដាយណាស់ដែល អ្នកស្រីប្រធាន រត់ចោលខ្ញុំបាត់។ តាំងពីម្សិលមិញម្ល៉េះ អ្នកស្រីប្រធាន លែងអង្គុយក្បែរៗខ្ញុំទៀតហើយ។ នាងទៅអង្គុយនៅក្នុងបន្ទប់មួយផ្សេងទៀតដាច់ឆ្ងាយពីខ្ញុំ។ មិននឹកស្មានសោះថា អ្នកស្រីប្រធាន ដាច់ចិត្តដល់ម្ល៉ឹង។ នាងប្រហែលជាមិនចង់ឲ្យខ្ញុំមានឱកាសបានបង្កើតការចងចាំយកមកកត់ទុកនៅទីនេះទៀតទេ។ ខ្ញុំខ្លាចតែអត្ថបទនោះជាអត្ថបទចុងក្រោយហើយ ដែលនិយាយពី អ្នកស្រីប្រធាន។ ខ្ញុំពិតជាស្ដាយខ្លាំងណាស់!
អ្នកស្រីប្រធាន អើយ! ម្ដេចក៏គេចទៅអង្គុយឆ្ងាយម្ល៉េះ? ឬគិតថា ខ្ញុំជាមនុស្សមិនល្អ ដោយគ្រាន់តែលួចសម្លឹង អ្នកស្រី សោះហ្នឹង? កែវភ្នែកខ្ញុំនេះ មិនសមជាកែវភ្នែកមនុស្សអាក្រក់ទេ ជឿខ្ញុំចុះ!
អ្នកស្រីប្រធាន អើយ! តើ អ្នកស្រី ពិតជាដាច់ចិត្តដល់ថ្នាក់ហ្នឹងមែនឬ?
សង្ឃឹមថា អ្នកស្រីប្រធាន នឹងមិនរត់ចោលខ្ញុំយូរទៀតទេ...។
ហាស! ពេលជួបខ្ញុំកុំភ្លេចញញឹមដាក់ខ្ញុំផង ព្រោះខ្ញុំស្រលាញ់និងចូលចិត្តស្នាមញញឹមរបស់ អ្នកស្រីប្រធាន ណាស់!
គ្មានអ្វីក្រៅពីរឿងអត់ប្រយោជន៍ទៀតនោះទេ។
និយាយពីអ្វីទៅ? អ្នកស្រីប្រធាន!
ហាស! អ្នកស្រីប្រធាន ពាក់អាវពណ៌លឿងពីរ-បីថ្ងៃជាប់គ្នាហើយ។ មិនមែនតែអាវទេ ម្សិលមិញកាន់សៀវភៅក៏ពណ៌លឿងដែរ។ កុំព្យូទ័រក៏លឿង អាវក៏លឿង សៀវភៅក៏លឿង លឿងមួយចប់តែម្ដងហើយ អ្នកស្រីប្រធាន។ តែទោះជាយ៉ាងណា ខ្ញុំនៅតែនិយាយថា អ្នកស្រីប្រធានពិតជាស្អាតគួរឲ្យស្រលាញ់ណាស់។ ស្រលាញ់ជាងគេ គឺមុខមូលមានមន្តស្នេហ៍ ញញឹមម្ដងៗស្រស់ស្អាតមែនទែន។
មកដល់ត្រឹមនេះ ខ្ញុំលែងចង់សរសេរបន្តទៀតហើយ...។ គួរឲ្យស្ដាយ! ស្ដាយណាស់ដែល អ្នកស្រីប្រធាន រត់ចោលខ្ញុំបាត់។ តាំងពីម្សិលមិញម្ល៉េះ អ្នកស្រីប្រធាន លែងអង្គុយក្បែរៗខ្ញុំទៀតហើយ។ នាងទៅអង្គុយនៅក្នុងបន្ទប់មួយផ្សេងទៀតដាច់ឆ្ងាយពីខ្ញុំ។ មិននឹកស្មានសោះថា អ្នកស្រីប្រធាន ដាច់ចិត្តដល់ម្ល៉ឹង។ នាងប្រហែលជាមិនចង់ឲ្យខ្ញុំមានឱកាសបានបង្កើតការចងចាំយកមកកត់ទុកនៅទីនេះទៀតទេ។ ខ្ញុំខ្លាចតែអត្ថបទនោះជាអត្ថបទចុងក្រោយហើយ ដែលនិយាយពី អ្នកស្រីប្រធាន។ ខ្ញុំពិតជាស្ដាយខ្លាំងណាស់!
អ្នកស្រីប្រធាន អើយ! ម្ដេចក៏គេចទៅអង្គុយឆ្ងាយម្ល៉េះ? ឬគិតថា ខ្ញុំជាមនុស្សមិនល្អ ដោយគ្រាន់តែលួចសម្លឹង អ្នកស្រី សោះហ្នឹង? កែវភ្នែកខ្ញុំនេះ មិនសមជាកែវភ្នែកមនុស្សអាក្រក់ទេ ជឿខ្ញុំចុះ!
អ្នកស្រីប្រធាន អើយ! តើ អ្នកស្រី ពិតជាដាច់ចិត្តដល់ថ្នាក់ហ្នឹងមែនឬ?
សង្ឃឹមថា អ្នកស្រីប្រធាន នឹងមិនរត់ចោលខ្ញុំយូរទៀតទេ...។
ហាស! ពេលជួបខ្ញុំកុំភ្លេចញញឹមដាក់ខ្ញុំផង ព្រោះខ្ញុំស្រលាញ់និងចូលចិត្តស្នាមញញឹមរបស់ អ្នកស្រីប្រធាន ណាស់!
COMMENTS